Wat is jouw comfortzone?

Het uit je comfortzone durven gaan is een van die moderne waarheden waar iedereen het over heeft. Maar in het onlangs verschenen boek “De Succesillusie” noemt auteur Richard Engelfriet ook het begrip uit je comfortzone “een van de vele recepten van goeroes en consultants zonder dat er ook maar enig bewijs is.” De voorbeelden die Engelfriet aanreikt zijn geestig en lijken overtuigend. Zo vraagt hij zich af of Dafne Schippers wel een gouden medaille gewonnen had als ze met Yuri van Gelder was gaan stappen in Rio?

Moeten we gewoon lekker binnen onze comfortzone blijven?

Als jij dit leest ben ik buiten mijn comfortzone
Maar beste lezer, tegelijkertijd weten we ook dat als we hetzelfde blijven doen wat we altijd deden, we geen stap verder komen. Ik ben met het schrijven van mails en artikelen buiten mijn comfortzone gegaan. Vooral van mijn eerste mailing en blog kreeg ik klamme handen en hartkloppingen bij het versturen. Maar mailen en bloggen doe ik nu alweer wat langer. Ik krijg er positieve reacties op en het brengt me in contact met bevlogen zorgprofessionals. De hartkloppingen zijn over.

Maar binnenkort ga ik weer buiten mijn comfortzone en geef ik een webinar. Dat draagt bij aan wat ik wil bereiken met mijn bedrijf, namelijk bevlogen zorgprofessionals helpen om ook als ondernemer te excelleren. Gelukkig zijn er telkens weer goede redenen om dat webinar nog even uit te stellen. Maar ik weet dat ik het wel ga doen.

Waar zitten jouw grenzen
Bij mijn klanten zie ik hetzelfde. Als ze succesvol willen zijn als ondernemer, moeten ze iets veranderen en buiten hun grenzen treden. Zoals Marion, die als fysiotherapeut aan een school is verbonden. En daarnaast is zij visagist. Het werk als visagist ‘doet ze erbij’. Ze heeft wel een informele klantenkring (en een informeel tarief). Zij heeft nu een mooie nieuwe richting bedacht.

Een eerste stap is om haar huidige visagie-klanten een nieuw aanbod te doen. Zo kan zij haar beperkte tijd benutten voor haar nieuwe bedrijf. Maar dat is best eng. Willen die klanten dat wel, raakt Marion dan misschien haar visagie-klanten en het plezier om met die klanten te werken kwijt?

Toch heeft Marion de stoute schoenen aangetrokken, is buiten haar comfortzone getreden en heeft een paar klanten gebeld. Sommigen gaan nu op zoek naar een andere visagist, en anderen zijn juist geïnteresseerd in haar eerste workshop. En die klanten begrijpen ook dat deze nieuwe dienst een grotere investering vraagt.

Drie ideeën om vandaag uit jouw comfortzone te stappen
Wat stel jij telkens weer uit? Waar hik jij tegenaan? Ik geef je drie ideeën die je van achter je bureau vandaag al kan uitvoeren en wat bijdraagt aan de groei van je bedrijf.

1. Vraag aan klanten waarom ze voor jou hebben gekozen. Ben je op zoek naar nieuwe klanten of zoek je de juiste woorden voor een tekst? Bel eens een paar bestaande of oude klanten, en vraag ze waarom ze voor jou hebben gekozen.

2. Verbeter je LinkedIn profiel: Check eens je professionele kopregel op LinkedIn. Is die niet meer helemaal actueel maar weet je niet hoe die dan wel moet zijn? Verander het in een conceptversie. Kan je zo weer aanpassen. Ik heb het pas ook gedaan. Ik had een idee voor een wat andere ondertitel, heb het direct aangepast en het aan mensen om mij heen en klanten gevraagd. Men vond het niks. Met argumenten die ik eigenlijk wel onderschreef. Ik heb het snel weer veranderd naar de eerdere tekst.

3. Zet een eerste stap richting een webinar: Zie je ook op tegen een webinar? Mijn tip is: begin eens met een video van jezelf te maken. Met een korte tip of waarin je jezelf voorstelt. En die publiceer je. En daarna leef je nog en is de stap naar een webinar weer kleiner.

En nog een vierde idee: bel (0645432460) of mail (info@zorgeloosondernemen.nl) om in gesprek te gaan over je bedrijf. Dat levert je wellicht nog meer ideeën op om even buiten je comfortzone te stappen die je direct kan toepassen en je helpen bij het excelleren als zorgondernemer.

Zonder geld kan je niemand helpen Blog geld

Veel businesscoaches hebben het vooral over meer geld verdienen, meer klanten krijgen, enzovoort. Ik ben daar zelf terughoudend in, want daar gaat het toch niet om, het gaat er vooral om dat je zoveel mogelijk mensen goed wil helpen.

Toch heb je genoeg geld nodig om je werk te kunnen doen. Jouw klanten hebben ook niets aan je als jij je zorgen moet maken over geld of gebruik moet maken van de voedselbank. En daarnaast je wil als zorgprofessional toch ook:

  • Investeren in extra opleidingen en congressen (om je klanten beter te kunnen helpen).
  • Ook af en toe nee durven zeggen tegen klanten die jij echt niet wil.
  • Zelf kiezen of je al of niet contracten met verzekeraars hebt.
  • Nieuwe stappen zetten in je werk zonder zorgen over je vaste lasten.

Maar hoe kan je er nou voor zorgen dat je ook als zorgprofessional het geld kan (blijven) verdienen wat jij waard bent, wat jij nodig hebt om het leven te leiden dat jij wil en je klanten het beste te helpen?

Ik geef je drie tips:

  1. Stel je grenzen met geld. Bijvoorbeeld als klanten op een laat moment afzeggen factureer je het volledige bedrag. Zonder uitleg. Want zo staat het toch immers in jouw Algemene Voorwaarden? Janneke, een klant van mij, ging dat doen. Eerst wilde ze nog 50% rekenen met een toelichting. Wat zou dat een extra tijd kosten. Maar toen bedacht ze om gewoon zonder iets te zeggen het volledige bedrag te factureren. En wat gebeurde er, niets. De facturen werden gewoon betaald. Niemand klaagde.
  2. Lever een hele gespecialiseerde dienst en laat goed zien welke resultaten jij levert. Dat maakt jou aantrekkelijk. Bijvoorbeeld Yvon, die diëtist is en personal trainer. Zij trekt, door haar specifieke visie en hoe ze dat uitdraagt, haast als vanzelf mensen aan die willen sporten en afvallen en kan daardoor haar eigen voorwaarden stellen.
  3. Ontwikkel ook andere producten, bijvoorbeeld door je kennis ook op een andere manier aan te bieden. Workshops voor ouders. Een boek schrijven. Een digitale leeromgeving maken. Zoals een psychiater die boeken schrijft voor familieleden.

Wil jij ook je klanten goed blijven helpen, en zelf verdienen wat je waard bent?

  • Maar waar begin je?
  • Welke keuzes kun je maken?
  • Waar haal je de tijd vandaan?

Alleen of samen
Goede begeleiding kan je helpen om in beweging te komen. Ik heb al vele klanten in de actiestand gezet die het idee hadden nergens tijd voor te hebben. Ik help ze om in kleine of juist grote stappen te groeien naar zorgeloos ondernemen. Ook jou help ik graag om een stap te zetten die bij jou past en die je controle over je eigen leven en je inkomen terug geeft. Geef je op door een mailtje of telefoontje voor een vrijblijvend gesprek waarin we samen te onderzoeken welke stappen voor jou passend zijn.

Wil jij in 2017 werken op je eigen voorwaarden?

Maak van 2017 jouw doorbraak-jaar. Een jaar waarin je gaat werken op de manier zoals jij dat wil, voor de klanten die jij wil en zelf bepaalt of en hoe je met verzekeraars werkt. Ik wil je daar graag bij helpen.

Veel van mijn klanten vinden het lastig om tijd te maken om veranderingen aan te brengen in hun werk, en hun expertise in te zetten zoals zij dat het liefste willen. Maar het komt er niet van, want druk, kan ik dan wel mijn inkomsten vasthouden, komen er nog wel klanten naar mij toe als ik geen contract heb met verzekeraars?

Acceptatie of actie
Tussen kerst en oud&nieuw was ik op wintersport. Het was heerlijk zonnig en windstil maar er lag niet veel sneeuw. Op de weinige geopende en ijzige pistes waren veel andere vakantiegangers, en stenen. En ik heb toch de hele vakantie enorm genoten. Door de omstandigheden te accepteren, en door in die week ook andere dingen te doen dan gebruikelijk. Ik heb buiten de piste een tocht op skies gemaakt. Andere mensen zag ik wandelen of op sneeuwrackets lopen.

Aanpassen of eigen voorwaarden
Bij mijn klanten, bevlogen zorgprofessionals, zie ik datzelfde. Je kan op de volle piste blijven en er het beste van maken, door vooral te genieten van wat er wel is.

Of je gaat buiten de piste. Iets doen wat uniek voor jou is. Omdat je diëtist bent en sportief en daar een unieke combinatie van maakt. Als logopedist ouders begeleidt hoe zij in de dagelijkse omgang hun kinderen kunnen helpen met hun spraak. En dat kan je doen naast je ‘gewone’ activiteiten. Zoals ik dat 1 dagje deed in mijn skivakantie. Of je stapt helemaal over, een volgende skivakantie kom je helemaal niet meer op de skipistes.

Alleen of samen
Het klinkt zo gemakkelijk, maar uit eigen ervaring weet ik dat dat niet zo is. Het heeft heel wat jaren geduurd voor ik zelf de overstap heb gemaakt van interimmer in marketing en communicatie naar business coach. Van tevoren zag ik allerlei belemmeringen, zoals marketing en communicatie voor mijn eigen producten, krijg ik wel voldoende klanten, en ik wist niet waar te beginnen. Tot ik besefte dat ik hulp nodig had. Ik nam een businesscoach in de arm. Zij hielp me de stappen te zetten die nodig waren om mijzelf helder te profileren en een duidelijke keuze te maken wie ik wel of niet als klant wil hebben.

In februari start ik weer mijn programma van 5 maanden met een nieuwe groep zelfstandige zorgprofessionals die zorgeloos willen ondernemen. Die in 2017 zelf gaan bepalen hoe ze werken, voor wie en redeneren vanuit hun eigen toegevoegde waarde en expertise. Die, al of niet naast hun huidige werkzaamheden, het anders willen. Er zijn nog enkele plaatsen vrij.

Wil jij weten of dit voor jou passend is? Ik ga graag met je in gesprek.

Waarom deze vakantiefoto focus geeft aan jouw LinkedIn-profiel

Linda, psycholoog, kwam op mijn LinkedIn training, maar had geen idee wat ze over zichzelf moest vermelden. Linda heeft veel ervaring en veel gedaan. Kan Linda die het beste allemaal opsommen in haar ondertitel, haar “professionele kopregel”?
Of Ilse, die net bij haar maatschap haar ontslag heeft ingediend. Zij heeft wel allerlei ideeën over wat zij zal gaan doen als alles is afgehandeld met de maatschap, maar nog niet heel concreet.

Mijn vakantiefoto
En dan laat ik deze vakantiefoto zien. Je ziet mensen die door de bergen lopen. Met een doel voor ogen. En dat kan van alles zijn: de Mont Blanc, de volgende hut, een topje waar je naartoe wandelt. In de rugzak zit precies dat wat nodig is om die dag, of die tocht, te volbrengen. Misschien een regenjas of een trui, of extra eten en drinken. Er is van alles achtergelaten, thuis, of in de auto, of in de tent of hotelkamer, want die dingen heb je nu even niet nodig om je doel te bereiken.

Kies zorgvuldig je bagage
Dat geldt ook voor je LinkedIn profiel. We hebben allemaal veel bagage. We hebben opleidingen en extra trainingen gevolgd.  Werkervaring opgedaan en allerhande prestaties geleverd. Vrijwilligerswerk. Talenkennis. Artikelen die we schreven of waarin we voorkomen. Patenten die we op onze naam hebben.
Er geldt eigenlijk maar een leidraad bij wat je wel of niet vermeldt: wat draagt het bij aan mijn doel, aan de activiteit die ik het liefste doe en waar ik in wil groeien de komende jaren. Wat stop ik in die rugzak, wat laat ik nu achter?

Maar ik weet mijn doel nog niet, ik weet alleen dat ik het anders wil
Het is natuurlijk heel goed mogelijk dat je nog niet helder hebt wat je doel is voor de komende jaren, waar jij precies je focus op wil. Denk dan ook weer aan die vakantiefoto. In je rugzak kies je wat je verwacht nodig te hebben. Het is maar een dagtocht. De volgende dag kan je er weer andere dingen instoppen. Je weet dan wat gewerkt heeft. Het inpakken gaat de volgende keer soepeler.

Ik heb het zelf ook aangepast
Alles wat jij in je LinkedIn profiel vermeldt kan je de volgende dag weer bijstellen. Toen ik projectleider marketing en communicatie was, had ik op mijn profiel staan dat ik voorzitter was van de jeugdcommissie bij cricket. Dat is best relevant als je projectleider bent. Nu ik businesscoach ben, voor bevlogen zorgprofessionals, noem ik mijn lidmaatschap van een adviesraad in de gezondheidszorg. Mijn talenkennis vermeld ik niet. Die is toch niet toereikend om Engelstalige klanten te helpen.

Hoe je elke dag een stap zet voor je bedrijf, ook als je geen tijd hebt

Margriet heeft een baan van 32 uur als logopedist. Daarnaast heeft ze als zelfstandige wat losse opdrachten tegen vriendentarief. Ze wil dolgraag haar baan opzeggen, maar waar haalt ze de tijd en de energie vandaan om haar bedrijf uit te breiden. Ze wil ouders van stotterende kinderen begeleiden en daarmee een inkomen verdienen, gelijkwaardig (of meer) met wat ze nu verdient.

Geen tijd maar wel een droom, dat frustreert
Terwijl ze een helder beeld heeft welke kant ze op wil met haar bedrijf ontbreekt haar de tijd en energie en dat frustreert. Ze weet dat ze meer te bieden heeft dan ze in haar baan kwijt kan.

Het gras is altijd groener bij de buren
Ik zie dit bij veel zorgprofessionals. En ik zie dan een patroon. Je werkt hard, in een dienstverband of in je eigen praktijk. Iedere avond ben je moe en heb je geen puf om plannen te maken, iets aan marketing te doen of dat ene goede idee uit te werken. En ondertussen kijk je naar anderen die wel succesvol zijn. Je vergelijkt je met anderen en ziet dat zij:

  • Wel een partner hebben met een goed inkomen waardoor ze voor hun financiële zekerheid niet alleen van hun eigen inkomen afhankelijk zijn.
  • Geen partner hebben zodat ze helemaal zelf in de hand hebben of ze al of niet risico’s nemen.
  • Wel kinderen hebben waardoor ze wat rustiger staan in het leven.
  • Geen partner hebben en dus veel meer tijd.
  • Ouder zijn, met veel werkervaring waarop ze altijd kunnen terugvallen als freelancer.
  • Jonger zijn, en dus alle tijd hebben want ze hebben nog een lang werkend leven voor zich.

Maar er zijn ook mogelijkheden om iedere dag een kleine stap te zetten. Als je iedere dag iets doet wat jou dichter bij je doel brengt, werk je elke dag aan je droom. Hoe doe je dat dan? Ik noem 5 mogelijke stappen:

  1. Vraag je af of dat wat je doet bijdraagt aan je plannen. Bijvoorbeeld bij Margriet: ieder jaar helpt zij een vriendin met de voorbereiding van een kersttoespraak. Dat kost veel tijd. Leert Margriet er iets van wat van nut is voor haar nieuwe bedrijf? Nee. Draagt het inhoudelijk bij aan wat Margriet wil opzetten? Nee. Is het een goede extra inkomstenbron? Nee. Met andere woorden, de tijd die dit kost kan ook besteed worden aan iets anders, dat wel bijdraagt aan de droom van Margriet.
  2. Probeer alles wat je doet om te buigen naar iets wat wel past bij je bedrijf en als dat niet kan, stop ermee. Dus in het voorbeeld bij punt -1-: Vraag een serieus tarief, ook als het vrienden zijn. Dat geld kan Margriet dan investeren in iets voor haar bedrijf, of opzijzetten voor de buffer die zij graag achter de hand heeft als zij ontslag gaat nemen.
  3. Doe alleen de dingen waar jouw unieke toegevoegde waarde in zit. Benut de spaarzame tijd die je hebt voor de (ver)bouw van je bedrijf voor zaken die alleen door jij kan doen. Durf te investeren in uitbesteden, bijvoorbeeld van het maken en onderhouden van je website, je beeldmerk, je bedrijfsnaam of een slogan waarmee je vanaf nu aan iedereen in een zin kan zeggen wat je aan het opzetten bent.
  4. Ga in gesprek met de klanten die je voor ogen hebt voor je nieuwe bedrijf of activiteiten. Zoek ze op. Hoe interessant is het om die mensen nu al uit te nodigen voor een workshop? Dat levert jou een schat aan informatie. Je hoeft niet concurrerend te zijn voor je huidige werkgever, want je geeft mensen extra kennis en leert zelf.
  5. Richt een werkplek in alsof je er iedere dag aan werkt.

Risicovreugde……ben jij er al klaar voor?

Linda had jarenlang een goed draaiende fysiotherapiepraktijk. De klanten kwamen vanzelf, want ze had een goed netwerk. Totdat Linda door omstandigheden elders opnieuw moest beginnen en de aanloop van klanten achterbleef. Dat inspireerde Linda om ook andere diensten te ontwikkelen. En nu heeft zij een bloeiend bedrijf met nieuwe diensten en producten en wederom weer een goed netwerk met doorverwijzers. Dat geeft Linda arbeidsvreugde, want er zit nu meer variatie in haar werk en ze is minder afhankelijk van wat er via doorverwijzers op haar af komt.

En het geeft haar risicovreugde. Want ze heeft iets onbekends geprobeerd.

Wat is risicovreugde?

Er is een ontwikkeling merkbaar in onze samenleving, dat wie vandaag een risico overweegt niet moedig is, maar roekeloos. We laten kinderen minder buiten spelen, we verzekeren ons tegen slecht weer op vakantie, we proberen veranderingen in ons leven eindeloos vooruit te calculeren, we laten kinderen met een verstandelijke beperking in speciale busjes vervoeren.

We zijn het plezier van het proberen, van een gokje wagen aan het verliezen. Van het uitproberen van nieuwe wegen die misschien doodlopend zijn of juist nieuwe vergezichten bieden. Ruimte bieden aan wat we in ons hebben.
Dorian Van der Brempt bedacht daarvoor het woord risicovreugde: “Het plezier van het proberen, het noodlot niet willen verbannen met de riek en hooivork van onze angst – tegen vlammen vermogen die toch niks – maar aanvaarden dat je niet alles in de hand hebt”. Een heerlijk antwoord op groeiende risicoaversie.

Geldt risicoaversie ook voor ondernemers in de zorg?

Voor Linda geldt dat niet!

Linda nam meerdere stappen waarvan de uitkomst niet tevoren vaststond. Ten eerste ging Linda naar een andere locatie. De weg die zij insloeg om een nieuw netwerk op te bouwen kende ze al. Maar het ging minder vlot dan ze had verwacht en daarom probeerde ze iets nieuws. Dat was het organiseren van bewegingsprogramma’s binnen intensieve trainingsdagen van een opleidingsinstituut, een risico voor Linda. Hoeveel geld moest zij daarvoor vragen, hoe moest zij dat administratief regelen? Had zij wel echt toegevoegde waarde? Zou het financieel interessant zijn?

Door gewoon te starten kwamen de antwoorden op die vragen vanzelf. Dat waren misschien niet direct volledige antwoorden. Die kwamen uiteindelijk wel.

En jij? Welk risico kan jij vandaag nemen?

• Je stapt op de fiets zonder Buienradar te checken.
• Je boekt voor de kerst een skivakantie terwijl er al drie keer geen sneeuw was met kerst.
• Je vraagt eens aan twee klanten die ongeveer hetzelfde hebben of zij met elkaar in een groep iets willen doen. En hoe dat met de verzekeraar gaat dat zie je dan wel weer.
• Je gaat je LinkedIn profiel aanpassen om het veel meer toe te schrijven aan wat jij nu als professional biedt.

Dit is de beste film ooit voor ondernemende zorgprofessionals (en andere hulpverleners)

Deze weken mogen de lezers van een landelijk dagblad aangeven welke film zij het beste vinden van de afgelopen 5 jaar. De Franse film ‘Intouchables’ staat tot nu toe bovenaan.

Waar gaat de film over?

De film vertelt het waargebeurde verhaal van Philippe, een vrijwel geheel verlamde en in materiele zin rijke man, en Driss, een werkloze ex-gevangene. Philippe is op zoek naar een nieuwe verzorger. Verschillende sollicitanten passeren de revue. Dan komt Driss, eigenlijk alleen vanwege zijn sollicitatieplicht. Philippe ziet wel iets in Driss door zijn onbevangenheid en kiest voor hem. Hij ervaart het als een verademing om eens niet als zielige ‘Intouchables” (onaanraakbare) benaderd te worden, maar als persoon.

De twee mannen groeien naar elkaar toe en er ontstaat ook nog eens een hechte vriendschap die tot de dag van vandaag voortduurt.

Inspiratie voor zorgprofessionals

Beste film is natuurlijk een relatief begrip, maar voor mij is ‘Intouchables’ in elk geval met stip de meest inspirerende film voor iedere ondernemende zorgprofessional. Waarom? Allereerst om het ontroerende verhaal en de waarde die Driss, de zorgverlener, biedt aan Philippe, de patiënt die niet patiënt wil zijn. Daarnaast ingrediënten als goed acteerspel, een verhaal met vaart, humor, mooie filmmuziek en een ‘feel good’ einde. En de film biedt een paar prachtige lessen. Over jezelf durven onderscheiden, de resultaten die je biedt en je klanten in hun waarde laten.

Welke waardevolle lessen kunnen ondernemende zorgprofessionals hiervan leren?

  1. Wees jezelf
    We zien aan het begin van de film alle sollicitanten keurig vertellen wat ze allemaal al kunnen en al hebben gedaan. Maar niet Driss. Hij intrigeert door zijn eigenheid. Want dat mensen Philippe kunnen verzorgen, dat weet Philippe wel. Hij wil vooral onbevangenheid zien. Iemand die hem serieus neemt. Iemand die hem pleziertjes en onverwachtse uitstapjes gunt.
  2. Biedt aan wat je als persoon te bieden hebt
    Natuurlijk heeft iedere zorgprofessional zijn of haar deskundigheid. Dat is je basis. Maar bereik je niet veel meer, en net dat extra, als je ook een van je andere expertises inzet. Natuurlijk zit niet iedere invalide man te wachten op een verzorger die de draak met hem steekt. Een ander wil misschien liefst een verpleegkundige die ook zingt als klassiek geschoold zanger Of die ook heel lekker kan koken.
  3. Vergroot uit wat wel kan
    Hoe mooi is het om je juist te onderscheiden omdat je werkt op basis van wat iemand wel kan. Bijvoorbeeld omdat je leerlingen die zijn vastgelopen in het onderwijs zo wezenlijk anders benadert dat ze tegen de verwachtingen in wel kunnen klokkijken en geld tellen. Wel hun havo of vwo halen. Of, zoals bij Intouchables, waarbij Driss Philippe zelfs verrast met iets waarover Philippe niet eens meer over durfde te dromen.

Wil jij je ook meer onderscheiden op basis van je eigen expertise en dromen? Kijk dan met de bril van Philippe naar jouw communicatie. Als je een website hebt, wat communiceer je daar? Wordt jouw klant daardoor geraakt. Of je samenvatting op je LinkedIn profiel. Ben je “13 in een dozijn” met een indrukwekkende opsomming van wat je hebt geleerd en gedaan of onderscheid jij je met jouw visie, jouw methode, de resultaten die jij beoogt, de resultaten die jij al hebt bereikt bij het type klant waar jij mee wil werken?

3 Overeenkomsten tussen ondernemen en afvallen

Toen ik zelf begin 20 was worstelde ik best wel met mijn gewicht. Mijn eetgedrag was vaak onbeheerst en mijn gewicht groeide gestaag. Het was een proces door de jaren heen om invulling te geven aan mijn verlangen om slanker te zijn. Met vallen en opstaan. Met veel goede voornemens. Met veel ‘morgen begin ik weer’.

Onlangs sprak ik iemand die ik ruim 30 jaar niet had gezien. Hij herkende mij niet, want “Vroeger was je stevig voor je leeftijd, nu ben je slank voor je leeftijd”. Een mooi compliment.

Het is niet van het ene op het andere moment gegaan, maar via verschillende stappen. De eerste stap was een persoonlijk onderzoek waarom ik zo onbeheerst kon zijn. En een paar stappen en jaren verder, inmiddels veel meer tevreden met mijzelf, was het doorslaggevend dat mijn doel niet zat in maatje 38 maar in het ongehinderd blijven sporten. Want sporten is minder leuk als je te zwaar bent.

Sinds ik businesscoach ben realiseer ik mij dat er overeenkomsten zijn tussen ondernemerschap (in de zorg) en gewicht verliezen. Voor mij zijn de drie opvallende:

1. Kleine stappen

Morgen begin ik weer. Vandaag kan ik nog de hele dag snaaien van die schaal met pepernoten. Drie keer opscheppen bij het avondeten. Of niet? Want wat maakt dan dat het morgen ineens anders is? En dat wat je morgen doet echt een gewijzigd patroon voor je gaat worden? Dus dat je morgen de ondernemer bent die je wil zijn.

Start vandaag, maar start klein en overzichtelijk, met wat bij jou past, bijvoorbeeld een van de volgende stappen:

  • Consequent geld vragen aan klanten die niet komen opdagen,
  • Je website voor meer dan feitelijke informatie gebruiken,
  • Jezelf de ruimte in je hoofd gunnen om meer stil te staan bij welke klanten jij wil, helpen, welke resultaten jij wilt bieden,
  • Tijd besteden aan social media.

2- Wat wil je bereiken?

Je wilt eigenlijk niet afvallen maar vooral je voedingsgewoonten zo aanpassen dat je een gelukkig mens bent. Met je voedingspatroon en je figuur. Je wilt je gezond en energiek voelen. Voor de een is dat met 80 kilo en een BMI van 25, voor de andere met 60 kilo en een BMI van 18. Of, zoals voor mij, om ook met het klimmen der jaren lekker te sporten.

Dat is ook zo met ondernemen, zeker voor ondernemers in de zorg. Er zijn geen harde criteria over hoeveel je moet verdienen om jezelf een goede ondernemer te noemen. Er is geen regel van wel of niet contracten met verzekeraars.

Er is jouw expertise, jouw type klant, jouw criteria, zoals:

  • Dat jij tevreden bent over welke klanten jij verder helpt,
  • Een deel van de klanten onder je kostprijs kunnen behandelen,
  • Dat jij zelf bepaalt wat je werkwijze is en wat jij aanbiedt,
  • En dat je de inkomsten hebt die jij wil. Misschien wil je wel meer, of juist minder verdienen als je onderneemt op de manier die bij jou past.

3- Veel wegen leiden naar Rome

Als je wilt afvallen, zijn er verschillende manieren om dat te bereiken. Voor mij was, toen ik begin 20 was, het boek “Mooi dik is niet lelijk” van Susie Orbach een feest van herkenning. Ik gooide de weegschaal de deur uit. Die kwam er jaren later weer in, zodat ik kan bijsturen als dat nodig is. Anderen zoeken bijvoorbeeld een diëtist, of een deskundige in metabolic of in orthomoleculaire therapie.
Wat is jouw weg naar goed ondernemerschap:

  • Wat is je motivatie,
  • Wat zijn voorbeelden waar je wat aan hebt,
  • Waar kan je beginnen?

Gefaseerde aanpak:
Stel jezelf een realistisch doel en maak een plan om het uit te voeren. Het is niet realistisch te verwachten dat je je eetpatroon kunt veranderen door te stoppen met eten. Zo is het wellicht ook met jou ook als ondernemer, je wilt je huidige manier van werken niet zomaar overboord zetten. En dat is zeker niet nodig.

Waarom ik zorgeloos op vakantie ben

Dit jaar ga ik wat zorgelozer op vakantie. Van mijn businesscoach heb ik geleerd hoe ik een gevarieerd aanbod kan samenstellen. Dat maakt mijn werk een stuk leuker. Het enige nadeel is dat mijn smartphone verslaving weer groter is geworden, want ik krijg regelmatig via de mail aanvragen voor gesprekken en over mijn workshops. Het is best leuk om mijn mail in de gaten te houden. 

Wat mijn vakantie nog zorgelozer maakt is het verhaal  van Esther:

Esther is een van mijn allereerste klanten. Ze vertelde mij dat ze dit jaar zorgelozer op vakantie gaat dan voorgaande jaren. En dat heeft direct te maken met wat ze bij mij heeft geleerd. Ik word er helemaal blij van, en ga zelf nog meer van mijn vakantie genieten.  

Wat is het verschil voor Esther? 

Esther is diëtist. Tot vorig jaar werkte ze alleen met klanten die naar haar praktijk kwamen. En dat waren er soms veel, en soms weinig. Esther had er geen grip op. Tijdens haar vakantie piekerde Esther dan over haar jaaromzet, en ook wel over vragen als: is dit wat ik wil blijven doen, want de inkomsten zijn zo wisselend, er komt steeds meer concurrentie door gewichtsconsulenten, ik weet niet hoe ik dit kan veranderen, enzovoort.   

Meer klanten en toch nog niet zorgeloos!

Totdat Esther ineens zoveel mensen kreeg dat een wachtlijst nodig was. Ze had geen idee hoe dat kwam, maar was blij met de ruimere verdiensten. Maar toen ze met vakantie was ging het toch weer knagen: ze had dan wel meer inkomen maar was ze hiervoor met een eigen praktijk gestart, met dag in dag uit individuele consulten? Ze had het gevoel in herhaling te vallen. Juist omdat ze geen zorgen meer had over haar financiën, kwam ze toe aan dit soort vragen.

Eigen aanbod ontwikkelen 

Esther besloot te investeren in zichzelf als ondernemer.  We bespraken wat haar nou echt de meeste voldoening gaf in haar werk en waar ze succesvol in was. Esther kwam uit op voedingsbegeleiding voor hoogbejaarden. Zij ging proefdraaien met groepen, eerst via bestaande klanten en tegen een symbolisch bedrag, maar inmiddels komt een substantieel deel van haar omzet via deze groepen. Nu is de vakantie van Esther echt zorgeloos, want ze heeft zowel goede inkomsten als weer een goede uitdaging.

Zelfs op zaterdag werken……………

Linkedinstrategie op maat

Ik sprak onlangs een kinderfysiotherapeute voor wie werkweken van 80 uur ongeveer de norm zijn. Dat was niet wat ze zich had voorgesteld toen ze begon met haar praktijk. Zij wil dat graag doorbreken, want die 80 uur beginnen haar op te breken. Ze overweegt serieus om nu al te stoppen met haar praktijk, want ze ziet geen andere manier om grip te krijgen op haar weekindeling. Financieel zou het kunnen, maar het liefst zou ze nog lang niet de levensstijl van een pensionado uitproberen. Ze houdt van haar werk, het werk blijft boeiend en ze haalt bij haar klanten hele mooie resultaten. En dat wil ze voorlopig nog niet missen.

Zwichten voor de klant of je richten op de klant?
Als zelfstandige in de zorg werken, dat klinkt als vrijheid. Maar vaak hoor ik dat die vrijheid vooral inhoudt: werk en werk en werk, wat nooit ophoudt. Of met heftige pieken en dalen gepaard gaat. Zwichten voor een specifieke wens van een klant op die ene avond dat je net had bedacht om met een leuke collega een lekker glas wijn te drinken om eens verder te kijken dan de waan van de dag.

Zou het ook anders kunnen?
Hoe zou het zijn als je zelf de regie hebt over de hoeveelheid werk en je expertise op tijden die jij bepaalt. En in de vorm die jij bepaalt, zoals een groepsprogramma of een onlineprogramma dat niet plaats- en tijd gebonden is?

Ik ken inmiddels heel wat zorgprofessionals die al dergelijke stappen hebben gezet. Die zelf bepalen wat, waar en wanneer ze iets aanbieden. Al of niet in combinatie met de meer traditionele vorm van hun werk. Dat betekent dat deze zorgprofessionals zich meer als een ondernemer opstellen, dat ze de tijd nemen om te bedenken wat ze nou werkelijk willen bieden, hoe ze de beste resultaten halen en onderzoeken in welke productvormen dat kan.

Neem bijvoorbeeld Nienke, die kinderen met dyslexie helpt en nu ook groepsprogramma’s ontwikkelt en Facebook inzet om de kinderen te begeleiden.

Maar is op zaterdag werken dan verboden?
Natuurlijk niet. Zelf vind ik het niet zo erg om af en toe op een zaterdag te werken. Dan voel ik me ook extra vrij om doordeweeks eens een keer overdag iets heel anders te gaan doen. Of gewoon eindeloos lang te lunchen met een glas wijn erbij met een zakelijk contact, en over veel meer dan alleen het werk te praten.